“Sence Tanrı var mı?”
İkiz kardeşim pastel boyalarıyla resim yapıyordu kendi yatağında. Ben ise yavru bir filin maceralarının olduğu resimli kitabı okuyordum. Soru canımı sıkmıştı çünkü cevabı hakkında hiçbir fikrim yoktu.
“Neden soruyorsun?”, dedim.
“Eğer varsa resmini çizmek istiyorum.”, dedi.
Soruyu umursamadım. Tanrının olup olmadığını bilmiyordum. Yavru filin maceralarını okumak daha önemli gözüküyordu.
“Annemle babama sorar mısın?”, dedi kardeşim.
“Neden sen sormuyorsun?”, dedim.
“Sorarsan boyalarımı kullanabilirsin.”, dedi.
Oturma odasına gittim. Annemle babam televizyon izliyorlardı. Cevabı çok önemsemiyordum. Soruyu sordum.
“Tabii ki var.”, dedi annem.
“Hayır oğlum yok.”, dedi babam.
Göz göze geldiler. Yüzlerine yerleşen soğukluğu hemen fark ettim. Benim duyamayacağım fısıltılar geçti aralarında. Kavga edeceklerini zannettim. Sonunda annem konuştu.
“Sen kendin karar ver oğlum.”
İkiz kardeşimin yanına döndüm. Kafasını kaldırıp bana baktı. Benden bir tepki alamayınca sordu.
“Tanrı var mıymış yok muymuş?”
“Annemi mi daha çok seviyorsun babamı mı?”, dedim
“Annemi.”, dedi.
“Tanrı varmış.”, dedim.
“Sence Tanrı var mı?”
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
1 yorum:
fotoğraftaki minik canlıyı sadece Tanrı yaratabilir onu hayatta tutacak ruhu canı içine sadece Tanrı koyabilir dolayısıyla Tanrı vardır.
Tanrıyı görmek hiç de zor değil Tanrıyı görmek istiyorsan yağmur yağarken gökyüzüne ya da yavrularını tehlikeden korumak için ağızlarına alıp güvenli kuytu bir yere taşıyan kedilere bakman yeterli.
Yorum Gönder